Osteopathie is een manuele therapie. Dit duidt erop dat de therapeut enkel zijn handen gebruikt om zowel zijn osteopathische diagnose te stellen en om te behandelen. De osteopaat gaat op zoek naar bewegingsverliezen in het gehele lichaam en herstelt deze op een gepaste manier zodat het zelfgenezend vermogen van het lichaam wordt aangesproken.
​

Ontstaan
Osteopathie is een manuele therapie, die ontstond aan het einde van de 19e eeuw in Amerika en die via Groot-Bittanië overwaaide naar Europa . De grondlegger van de osteopathie was een Amerikaanse arts, Andrew Taylor Still.



Osteopathie heeft 3 pijlers, die elk op zich en elkaar kunnen beïnvloeden:

• Het bewegingstelsel: spieren, gewrichten, ligamenten,...
• Het cranio-sacrale systeem: schedel en hersen- en ruggenmergvliezen
• Het visceralesysteem: de organen.

​
Osteopathie heeft enkele principes:

Het lichaam is één geheel: holisme

De verschillende weefsels in ons lichaam  beïnvloeden elkaar constant. Bijvoorbeeld: Gewrichten kunnen niet bewegen zonder spieren. Spieren kunnen niet functioneren zonder bezenuwing, bezenuwing kan niet goed functioneren zonder voldoende slaap…

Osteopathisch wordt er gekeken naar de oorzaak van het probleem en niet louter lokaal. Bijvoorbeeld: bij voetpijn, kan er een lokale blokkade ontstaan zijn door een biomechanische keten vanuit het bekken naar beneden.  Een veranderde belasting van het bekken zorgt voor een andere gebruik van bepaalde spierketens en kan ervoor zorgen dat er op termijn gecompenseerd wordt ter hoogte van de voet, wat dan kan zorgen voor voetklachten. Als osteopaat deblokkeer je het bekken en bouw je de keten af tot aan de voet, om daar de spanning weg te nemen. Kinesisten bvb. werken eerder enkel op de voet waar de pijn zich voordoet.

​

Het lichaam kan zich auto-reguleren

Het lichaam zal zichzelf zo goed mogelijk aanpassen aan een opgelegde verandering. Wanneer het lichaam niet in staat is om zich voldoende aan te passen, zal dit tot klachten leiden.  De osteopaat zal door stimulatie van beweeglijkheid van bepaalde lichaamsweefsels, het lichaam meer mogelijkheid geven om zijn zelfhelend proces te optimaliseren waarbij zelfherstel tot een bepaalde mate mogelijk is.

​​

Interactie tussen functie en structuur

De structuur van een orgaan zal bepalen hoe het functioneert. De structuur van spierweefsel is bepalend voor haar mobiliteitsfunctie, die van botweefsel voor haar steunfunctie, die van darmweefsel voor haar opnamefunctie. De structuur bepaalt dus in grote mate wat je er mee kan doen (bvb. met een bal kan je rollen, met een kubus kan je schuiven). Verandering van de structuur resulteert in een verandering van de functie; beide uiten zich in een verlies aan beweeglijkheid.
Als je een andere functie geeft aan een structuur die daar niet toe dient, dan zal deze structuur hierdoor veranderen en de neiging hebben om zich te vervormen (als je met een kubus begint te rollen, botten de punten af). Functie bepaalt dus ook de structuur. 
Door de aangehouden verkeerde functie (door bijvoorbeeld een mechanisch onevenwicht in de lage rug) komt het probleem tot uiting in een structurele verandering, een structureel probleem (bvb. discushernia). De functie tijdig herstellen kan aldus van groot belang zijn.

​Regel van de arterie (arterial rule)

Bloedvoorziening is elementair voor het goed functioneren van een structuur of orgaan. Het verbeteren van doorbloeding in een bepaalde weefselregio heeft een helend effect op het weefsel zelf.
Bijvoorbeeld: na een ontsteking van de darmwand ontstaat er littekenvorming. Door de beperkte elasticiteit van dit litteken kan de lokale doorbloeding van deze regio in het gedrang komen en aanleiding geven tot darmkrampen.

​Leven is bewegen

Het gaat hierbij om beweging in de meest brede zin van het woord. Elke structuur in het menselijke lichaam is beweeglijk, zij het niet actief dan weliswaar passief. Functieverlies of bewegingsverlies kan gevolgen hebben voor de werking en de structuur van het gehele lichaam.
Bijvoorbeeld als een middenrif minder krachtig kan bewegen, heeft dit ook zijn invloed op de omgevende organen als: lever, longen, hart, maag, ...

​

​Indicaties voor een osteopathische behandeling zijn:​

• Wervelkolom: rugpijn, gewrichtsklachten aan rug, schouder, elleboog, pols, bekken, heup, knie en voet, ziekte van Bechterew, scoliose,…
• Hoofd: spanningshoofdpijn, migraine, aangezichtspijn,…

   Kaakproblemen: kraken kaakgewricht, myofaciale pijn, beperkt mond openen/ sluiten,…
• De nek: nekpijn, stijfheid, beperkte bewegingsmogelijkheid, whiplash torticollis, cervicalgie, cervicobrachialgie,…
• De schouders en schouderbladen: schouderpijn, trapeziussyndroom (gespannen schouder-nek spieren), rotatorcuffsyndroom, frozen shoulder,  beweginsbeperkingen/ pijn na operatie…
• De elleboog: tenniselleboog, golferelleboog, bewegingsbeperkingen,…
• De polsen en de handen: tintelingen in de vingers, slapende handen,…
• De borstkas: pijn aan de voorzijde of achterzijde, beklemmend gevoel in de borst, Tietze - syndroom, hyperventilatie…
• De buik: maag – en/of darmklachten (reflux, zuurbranden, maagpijn, obstipatie, diarree, opgeblazen gevoel), (pijnlijke) littekens,…
• De lumbale wervelkolom: acute lage rugpijn of ‘het verschot’,lumbago, hernia, arthrose in de lage rug,…
• Het bekken: ischialgie, staartbeen pijn, bekkeninstabiliteit, …
• Vitaliteitsproblemen: (chronische) vermoeidheidsklachten , slapeloosheid,…
• Fibromyalgie
• Postoperatieve (rest)klachten
• …

Wie is osteopaat?
Als je je wendt tot een osteopaat, kies dan voor een professionele osteopaat.  Dit is iemand die zeker een degelijke opleiding heeft genoten. Zo ben je zeker van de gehanteerde technieken en veiligheid.
Een professionele osteopaat voldoet aan volgende zaken:

• lid van een erkende beroepsvereniging
• bezit het diploma van een volwaardige opleiding
• respecteert de ethische code
• zorgt voor up-to-date kennis door het volgen van bijscholingen, stages, seminaries,...
• is enkel osteopaat en combineert zijn job niet met kinesitherapie

www.professioneleosteopaten.be

 

Wat betekenen de termen: D.O., BSc, MROB?

D.O.

D.O. betekent diploma in de osteopathie.

Bsc. (Hons.) Ost. Med

Bovenstaande titel betekent: Bachelor in Science with Honours in Osteopathy: dit duidt op de bachelortitel die behaald werd.

MROB

Bovenstaand betekent: Member Registry Osteopathy Belgium ofwel lid van het belgische register van osteopaten.